"Στερεότυπα: Γενικευτικές πεποιθήσεις των μελών μιας ομάδας ως προς το πώς συμπεριφέρονται τα μέλη μιας άλλης ομάδας" απαντάει η κοινωνική ψυχολογία, αντλώντας από το γνωστικό μοντέλο, για το τι είναι αυτά τα στερεότυπα (βλ. Κοινωνική Ψυχολογία, Κοκκινάκη. Φ.)
Προσωπικά δεν ξέρω ποιος/ποια κάθε φορά απαρτίζει ποια ομάδα και πως αλληλεπιδρά μέσα σε αλλεπάλληλα χαοτικά νοήματα για να στερεοτυπήσει και να στερεοτυπηθεί. Αυτό που νομίζω πως ξέρω, είναι πως σε ανάλογες βιωματικές χρονικότητες οι περισσότεροι/ες θα έχουν βιώσει το πένθος του τέλους, του τέρματος, του αποχωρισμού, του θανάτου, θα έχουν νιώσει την χαρά της αρχής, του νέου, της δημιουργίας, του απροσδόκητα ωραίου, χωρίς να είναι απαρεγκλίτως απόλυτο ως ένα μοντέλο αυτό.
Σήμερα στο μετρό συνάντησα την Δήμητρα, την Γαλάνη. Αυτή τη στιγμή χαρά και πένθος. Αμφιθυμία. Χαρά που είδα μέσα σε ένα μέσο ευρείας χρήσης αυτό το λαρύγγι που μου 'χε κρατήσει συντροφιά για αρκετά βράδια. Χαρά που "έδωσε" την σπρωξιά της, στις δικές μου αφηγήσεις, για την κοινωνική αλλαγή. Χαρά επειδή της κράτησα το μπράτσο και της είπα ένα ευχαριστώ γνωρίζοντας ότι ανατροφοδοτώ αυτό το εξ αποστάσεως πρόσωπο, που ήξερα ως τώρα μονόδρομα. Και μετά πένθος. Πένθος για την κάθε όμορφη επαφή που τελειώνει. Πένθος για την αλλαγή μιας κοινωνικής κατάστασης που δεν έχει έρθει ακόμη. Πένθος για τα λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ και έτσι "πραγματικότητες" έμειναν να περιμένουν την εκάστοτε δική τους αλληλεπίδραση.
Τα συναισθήματα αυτά του πένθους ίσως δεν αποτελούν την μονοπωλιακή διεκδίκηση του πεσσιμιστικού στρατοπέδου, όπως η περισσότερες πολιτικές ευτυχίας επιβάλλουν, μπορούν να γίνουν νοσταλγία, αναπόληση περαστική και τέλος, η Δήμητρα, το αντικείμενο ενός στοχασμού, που με τεχνικά ηχοχρώματα, κάλλος συναισθηματικότατο και λογοτεχνικά τερτίπια καλοπιάνουν μια παρελθούσα χρονικότητα ενός στοχασμού για να καλοσορίσουν το, απείρων σεναρίων, εκτυλισσόμενο μέλλον.
 |
| Χειμωνιάτικο βράδυ του 2008 στα Ιωάννινα, παρέα με τη Δήμητρα στο ηχείο, πίσω από το μπλοκ των σημειώσεων της σχολής, δημιουργημένο χωρίς πίεση, με "αυτόματη" γραφή. |
