Η "Δίαιτα"

Λέει τώρα λέει, η ψυχοδυναμική κατεύθυνση στις κατά τόπους ψυχολογίες, ότι ενδείκνυται να κάνω 'οριοθέτηση' το συναίσθημά μου σε πολλές περιπτώσεις της ανθρώπινης εμπειρίας. Με τον τρόπο αυτό θα μπορώ να αποφύγω και να χειριστώ δύσκολες ή και δυσάρεστες καταστάσεις, όπως το να εμπλακώ στην συναισθηματική κατάσταση του 'άλλου', ο οποίος μην μπορώντας να επεξεργαστεί μία εμπειρία συναισθηματικής αλληλεπίδρασης, υπάρχει το ισχυρό ενδεχόμενο να την 'πετάξει' σε εμένα προβολικά* και όχι μόνο.

Πες τώρα... πες εσύ, ότι όλο αυτό που περιγράφει αυτή η ριμάδα η ψυχοδυναμική είναι κάτι σαν την "δίαιτα", ας χρησιμοποιηθεί αυτή η μεταφορά συμβατικά. Εφόσον λοιπόν έχεις μία κατάσταση που έχεις 'επενδύσει' συναισθηματικά, για οποιονδήποτε λόγο 'μεταβίβασης' (φορτίο συναισθηματικό προερχόμενο από τις προσωπικές εμπειρίες - αναμνήσεις), σε ένα πρόσωπο και η όλη αυτή εμπειρία για εσένα είναι δυσβάσταχτη, μη διαλλακτική, νοσηρή και όπως άλλως θες ονόμασέ την, αρχίζεις και παραπονιέσαι, σε ένα πρώτο επίπεδο συνείδησης για την όλη κατάσταση, στο εγγύτερο ή και όχι περιβάλλον σου (φίλοι κατά προτίμηση, παππούδες, γιαγιάδες, γονείς, θείοι, ξαδέρφια πρωτοξάδερφα, συνεργάτες έμπιστοι, κομμωτές και κομμώτριες, μανικιουρίστ παντώς τύπου και όλες οι άλλες ειδικότητες που έρχονται σε μία επαφή με την 'δραματοποιημένη' κατάστασή σου). 'Γιατί να συμβαίνει αυτό;' 'Ποιός φταίει;' 'Τι να κάνω;' 'Τι κρύβει το αύριο;' 'Τι μας οδήγησε εδώ;' 'Ποια ήταν τα κίνητρα;' Ζώντες και επιζήσαντες τέτοιων εμπειριών αρχίζουν τις αναλύσεις, τις εμπεριστατώσεις, τις επιχειρηματολογίες και δωσ’ του και πάρε αρχίζει το κόψιμο και το ράψιμο μιας κατάστασης με μοναδική ανάγκη την αναβίωση της από το πρόσωπο που θέτει το αίτημα δηλαδή εσένα. Αν είναι τυχεροί καικομψοί θα σου βρουν 'λύση', αν είναι άτυχοι και όχι τόσο τολμηροί θα ανανεώσετε το ραντεβού 'έλα να κλάψουμε το μακαρίτη/την μακαρίτισα'.

Πες τώρα, πες τώρα ότι εσύ τσιμπάς με αυτό το τρόπο, όμως ναι; Ναι. Στην δίαιτα γνωρίζεις δεν πρέπει να φας αυτή τη 'δελεαστική' ζάχαρη. Στο τέλος πας στον φίλο σου (προαναφερθέντα πρόσωπα εγγύτερου περιβάλλοντος) και του γκρινιάζεις ότι δεν χάνεις "γραμμάριο". Βέβαια το να πεις ότι δεν χάνεις γραμμάριο ενώ δεν έχεις βάλει ούτε μια τόσο δα μικρή μπουκίτσα στο στόμα σου ενδεχομένως υποψιάσει, πως στο καλό παραμένεις ένα 'υπερωκεάνιο' συναισθηματικού όγκου που μπατάρει χωρίς μια τόσο δα ζαχαρίτσα; Αποδεικνύεται συνεχώς, από την εμπειρία των "συναισθηματικών διαιτολόγων", ότι όχι μόνο ζάχαρη δεν έχεις φάει αλλά έχεις πάρει και το βάζο με τα μπισκότα και τα σοκολατάκια-φοντάν από την γιορτή της θείας Ευτέρπης και τα έχεις τσακίσει.

Στην συνέχεια πας με ένα βλέμμα παιδιού που έχει και λίγο σοκολάτα στην άκρη του στόματος πασαλειμμένο και ρωτάς τον βαριόμοιρο τον φίλο σου αν πρέπει να σπάσεις την δίαιτα καθώς 'πεινάς' τόσο μα τόσο πολύ και δεν μπορείς να βαστάξεις μια τόσο βαριά απόφαση, όπως είναι τούτη εδώ η δίαιτα. Μωρέ δεν ξανασκέφτεσαι αν είναι να την κάνεις η όχι αυτήν την ψυχοσυναισθηματική "δίαιτα"; Εξάλλου σκέψου τους όρους που δίνονται. Θέλεις να το βάλλεις αυτό το μαγιό (π.χ. εξιδανικευμένη σχέση) ή ου; Τώρα αν τα πατώματα και η 'βαρύτητα' αυξάνονται μην ανησυχείς! Δεν είναι επειδή πάχυνες αλλά επειδή μάλλον θα άρχισες να πίνεις για να ξεχάσεις! Πριν θελήσεις να ξεχάσεις, άρχισε να σκέφτεσαι ότι ενδεχομένως είσαι ένα παιδάκι που δεν θέλει να στερηθεί την 'ζάχαρη', αλλά 'ζάχαρη' και 'μαγιό' βρε κουτό δεν πάνε μαζί και η ψυχοδυναμική έχει την έννοια της 'ωρίμανσης' (δυστυχώς/ή και ευτυχώς;).

*Προβολή: το άτομο απομακρύνει από τον εαυτό του και αποδίδει σε κάποιο άλλο πρόσωπο επιθυμίες, ιδιότητες ή συναισθήματα τα οποία είτε αγνοεί είτε αρνείται για τον εαυτό του. http://el.wikipedia.org/wiki/Αμυντικός_μηχανισμός